człowiek dziwną ma naturę
kiedy nie ma żadnej troski
jakąś wielką żądzę czuje
by wymyślić problem gorzki
jakże pragnie być kochany
i radośnie życie spędzać
jakaś cząstka duszy walczy
uciekając wciąż od szczęścia
choć wesoły uśmiech świeci
nie wyznając żadnej winy
powód straszny do depresji
kilka włosów w lustrze siwych
przyjdzie kiedyś ta refleksja
że to zbędne narzekanie
w zdrowiu siła najważniejsza
jedno życie jest nam dane